Celem głównym projektu jest ocena:
1) wpływu inhibitorów SGLT-2 (Empagliflozyna i Dapagliflozyna) na pierwotne i wtórne kliniczne punkty końcowe u pacjentów z ostrą/niewyrównaną niewydolnością serca (AHF),
2) wpływu inhibitorów SGLT-2 na czynność serca,
3) wpływu inhibitorów SGLT-2 na biomarkery i krążące mikro RNA (miRNA) oraz metabolity mikrobiomów.
Zaproponowanie skali prognozy ryzyka w celu ścisłego monitorowania przebiegu AHF i jego leczenia inhibitorami SGLT-2 w oparciu o wybrane miRNA i biomarkery związane ze szlakami molekularnymi powiązanymi z postępem choroby.
W projekcie zaplanowano przeprowadzenie badania klinicznego polegającego na sprawdzeniu wpływu różnych inhibitorów SGLT-2 (empagliflozyna, kanagliflozyna i dapagliflozyna) na wyniki kliniczne w przypadku ostrej niewydolności serca (AHF). Badanie to jest bardzo ważne, ponieważ dotychczasowe dane wskazują, iż inhibitory SGLT-2 u pacjentów z cukrzycą typu 2 zmniejszają ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych, ponadto zmniejszyły ryzyko wystąpienia niewydolności serca o 30% i spowodowały istotne 35% względne zmniejszenie ryzyka w hospitalizacji z powodu HF, a także inhibitory SGLT-2 zmniejszyły pierwotny złożony punkt końcowy, obejmujący zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz zawał mięśnia sercowego i udar niezakończone zgonem. Natomiast żadne badanie nie porównywało wpływu różnych inhibitorów SGLT-2 na wyniki w przypadku AHF.